Bolle de savon/A canson dell'Orbo

Da Wikivivàgna
Bolle de savon de Carlo Malinverni
A canson dell'Orbo
[p. 78 modifica]
A canson dell'Orbo
(Pe l'istituto di ciechi)

A Michele Bruzzone

No avei lûxe de vitta in te parpelle;
sempre scûo, sempre nêutte, sensa sô,
no vedde i fiori e o mâ, no vedde e stelle;
de tûtto questo avei solo ûn sentô
pe bocca di ätri, e andâ chì e là a taston
con l'aggiûtto o do can o do baston;

ëse a-o mondo ûn intoppo, ûn terren zaerbo
chi no frûta e da-o quae nisciûn racchêugge,
od ëse comme, in mëzo a ûn bosco, ûn aerbo
brûxôu da-o tron, chi no ha fiori nì fêugge,
e tiâ là sensa scopo, scinn-a ä fin...
questo dell'orbo o sae staeto o destin.

Ma ûn ommo cö chêu grande comme o mâ,
a-i orbi da sò Zena o stende a man:
o ne fà ûnn-a famiggia, e cö fogoâ,
ecco, trêuvan l'amô, trêuvan o pan;
son a-o cado, a redosso, en a-o segûo...
no l'é ciù coscì nêutte e coscì scûo.

[p. 79 modifica]

No l'é ciù coscì nêutte: - o sciô Ciösson
(Zena a ricorde sempre questo nomme)
in noî o l'ha averto e spalancôu 'n barcon,
e ûn torrente de lûxe o l'intra, comme
quande co-a paola magica o Segnô
contan che ûn giorno o l'aççendesse o sô.

Lûxe da mente, lûxe benedetta!
chi ne l'ha daeta benedetto segge;
l'é staeto comme ûn colpo de bacchetta,
che, meno se ghe pensa, a fà mävegge;
a nostra vitta, a n'é ciù coscì vêua,
semmo do mondo noî atri ascì ûnn-a rêua.

In ta casa de Davide Ciösson
se stûdia e no se sta co-e moen in man;
chì nisciûn vêu mangiâ pan a petton,
ma tûtti vêuan mejtâselo o sò pan;
chi sêunna, chi travaggia o leze o scrive....
insomma tûtti semmo forze vive.

Ûn miracolo vëo: - ma tûtto questo
edifizio tiôu sciû con tanta fede,
se no l'appuntellae, se no fae presto
a méttighe ûnn-a ciave, o scrolla o cede,
o l'é zà pin de creppe: - sciû! no manche,
zeneixi, o vostro aggiûtto: - fêua palanche!

[p. 80 modifica]

Zeneixi, che no segge mai ciù dïto
che Zena a no risponde a-o nostro appello:
rispondeì tûtti a rëo; rispondeì fïto
a-o canto ammagonôu de sto fringuello
che ûn anno fà in sciö Grappa o l'ëa inorbïo...
ah, persci i êuggi, reste a-o manco o nïo! -