Çittara zeneize/Rimme villareççe/Sciù ro carro d’arinto

Da Wikivivàgna
Çittara zeneize - Rimme vilæçe de Gian Giacomo Cavallo
Sciù ro carro d’arinto
Zena, Franchello, 1745
notte do Prien
[p. 98 modifica]

CANÇON IV.

Sciù ro carro d’arinto
Sença maccia de núvera nisciuña
Compariva ra Luña:
Re Stelle con regatta de sprendoî
5Luxivan cære comme tenti Soî:
Quando a ra Crua, chi l'ha sempre d’attorno
A fâ dra nœutte giorno,
In cangio de dormî,
Così ro bon Pastô se fè sentî.

10Zà ra Luña tramonta:
Re Stelle, chi pareivan poco avanti
Pointe de diamanti,
Aora che se dan tutte in ammortâ,
Poæran giusto mocchetti da un dinâ.
15Zà ro Çê mostra, con cangiâ corô,
Che l’è tosto l’Arbô.
Bella, lévate sciúe:
Ogni cosa t’aspeta, e no pœu ciúe.

Ro Grilletto dro prao,
20Perchè ogni sciô se desce, e te regalle,
Descia tutta ra valle:
L’óretta, perchè ti ódi ch'a t’invía,
Resveggia, chì e lì l’ære addormìa:
Ro bosco tutto, a ro scrollâ dre ramme,

[p. 99 modifica]

Pâ che apointo te ciamme
A gustâ ri oxellin,
Bella, in questa bellissima mattin.

Così con canti e preghi
L’ære addôçiva verso ra sò Cara
Ro Pastô, per desciâra,
Con tramâghe, per veira, questo inganno,
Se ben ra nœutte era ancon longa un’anno.
Ma vístose burlao da ra sperança,
Stæto un peçço in barança,
O partì pin de centi,
Per no stâ lì ciù a pâscese de venti.

Cançon, ra Bella dorme.
Desciâra non è raxon,
Se fin chì ti gh’hæ fæto ra cançon.