Ra cittara zeneize 1636/Quando ammorta ro So ra sò candeira

Da Wikivivàgna
Ra cittara zeneize de Gian Giacomo Cavallo
Amoî Mainæschi
Zena, Gioxeppe Pavon, 1636
In corscivo e ligatue. Gh'amanca i acenti aguççi.


[p. 103 modifica]

Quando ammorta ro So ra sò candeira
Sotta ro moccalumme dro ponente,
Che ro dì scappa così bellamente,
Che ven ra noette à da ra bonna seira.

Amo, chì nò sà sta s'o nò me peira,
S'ò nò me dà ro me tegnitamente,
Pa che ra mæ Maxinna ò m'apprezent,
Ch'o sà che nò me satio moæ de veira.

Lì tanto ò me sollicita, e conseggia,
Per fame cræ che ro me ma me san,
Ch'ò me caccia ro pugno intre l'oreggia

Così, mentre ò me carrega ra man,
Ri atri dorman, mì fasso ra veggia,
Me gh'acciappa ro So de l'undeman.