Piaggio M. - Poesie 1846/Esopo Zeneize/A Sigaa e a Formigoa

Da Wikivivàgna
Esopo Zeneize de Martin Piaggio
A Sigaa e a Formigoa
[p. 41 modifica]
FOA XX.


A SIGAA E A FORMIGOA.


Unn-a Sigaa chi aveiva
Ne-a Stæ sempre cantôu,
Mangiando cose a voeiva,
E dove a voeiva sghêuôu;

Sciûsciando a tramontann-a,
A l'ëa lì per scciûppâ
Ridûta senza tann-a,
E ninte da mangiâ;

A l'andò a batte ä porta
D’ûnn-a Formigoa, criando,
Vexinn-a caa, son morta....
Caitæ.... me raccomando....

[p. 42 modifica]


Prestime un fregoggin
Da roba, che ti g’hæ,
Allöggime un pittin
Finn-a che vegne a Stæ,

Che te prometto, caa,
De date o frûto e o costo,
In fede de Sigaa,
Primma che vegne Agosto.

A ghe rispose, amiga,
Te contentiæ voentëa,
Ma mi n’impresto miga,
Nè fasso a Locandëa;

Prinçipia inverno anchêu,
Ho ûnn-a provvista affiâ
Per mi e pe-i mæ figgiêu
Con economizzâ;

Dimme ûn pittin, per cose
Sta Stæ ti no pensavi
Comme mi a queste cose?
Allöa cose ti favi?....

Tegnivo o mondo allegro,
N’ho fæto che cantâ....
Brava! me ne rallegro,
Aoa ti pêu ballâ.

A ti asci, ommo pötron,
Perdigiorni e spenscierôu,
Da Sigaa (se ti no cangi)
O destin t'è preparôu.