I
1. Batiston che ’nza da tanto
I ea ’nte ’r mondo de de là,
Sotarà da no so quanto,
L’autro giorno i s’è svegià.
2. Terminà de badaciae,
Mià ’n po’ ben de ’nsü e de ’nzü,
I ha fenì per comensae
A vestisse, e i è sta sü.
3. Poi, gratandose a süchela
Con quel’aia da snaià,
I stüdiò de fala bela
Zà che l’ea de Carlevà;
4. E i pensò: chì ’n Paadiso
Mia miae de fae quarcò,
Se no no la paa de viso
De fae vita da tegò!
5. I andé drito da ’r porteo,
E i tiò forte ’r campanin;
Sortí fea propio San Peo
En camisa e beretin.