CAP. XV.
57
28 Ma rispundendu Pietru, u g’ha ditu: se ti è ti, Segnû, cumanda che mi vegne da ti surva i ægue.
29 E lê u g’ha ditu: vegni. E Pietru chinòu zü dâ barca u l’andava in sce l’ægua per vegni da Gesü.
30 Ма vedendu u ventu gagiardu, u l’ha avüu puia, e cumensandu a andâ suttægua, u l’ha criòu dixendu: Segnû, sarvime.
31 E sübitu Gesü desteiza a man, u l’hа piggiòu e u g’ha ditu: ommu de poca fede, perchè ti hæ dübitòu?
32 E essendu muntæ in barca l’è cessòu u ventu.
33 Ma quelli che ean in ta barca se ghe sun accustæ, e l’adoravan dixendu: veamente ti è u Figgiu de Diu.
34 E passæ all’âtra spunda, sun andæti ne a tæra de Genesar.
35 E i ommi de quellu leugu avendulu ricunusciüu han mandòu per tüttu quellu paize, e g han prezentòu tütti i marotti:
36 E u pregavan che puessan sulu tuccâ ün pissu du so vestî; e tütti quelli che l’han tuccòu sun stæti risanæ.
ALLÜA se gh’è accustòu i Scribi e i Farizei de Gerüsalemme dixendu: