Pagina:U santu Evangeliu segundu Mattè.pdf/102

Da Wikivivàgna

s2

s. MATTE.

18 E â mattin riturnòu in sittæ u l’ha avüu famme.

19 E vedendu vixin â stradda un ærbu de figu u se gh’ è accustòu, e u nu g’ha truvòu âtru che feugge; e u g’ha ditu: che nu posse mai ciü nasce da ti nisciün frütu, e sübitu u l’è seccòu.

2O E i discepuli, vista questa cosa, se sun mâveggiæ e dixeivan: cumme u l’è seccòu fitu!

21 Ma Gesü rispundendu u g’ha ditu: in veitæ ve diggu che se avieì fede e nu dübitieì, nun sulu faî quellu che è stætu fætu de questu figu, ma se dieì anche а questu munte: levite de chì e caccite in mâ, cuscì sâ fætu.

22 E qualunque cosa dumandieì nell’orasiun, credendu, l’ottegnieì.

23 E essendu vegnüu ne u tempiu, se gh’è avvixinòu i prinsipi di sacerdoti e i ansien du populu mentre u l’insegnava, dixendu: cun che auturitæ ti fæ queste cose? chi t’ ha daætu quest’auturitæ?

24 E Gesü rispundendu u g’ha ditu: ve fô mi ascì ünha dumanda, che se me ghe rispundieì, ve diò anche mi cun che auturitæ fassu queste cose.

25 U battæximu de Giuvanni da duve u pruvegniva? da u sê, o da i ommi? Ma andavan pensandu fra lu e dixeivan: