Pagina:Strenna rachittichi 1885.djvu/168

Da Wikivivàgna


« E frattanto a reginn-a a s’ea innamoà
Poco a poco d’Enea comme unn-a gatta,
E pensando a-o so aspetto a-a so parolla
A-e so gesta, a-o so spirito, âa-a so scciatta
A l’aveiva za a testa invexendà
E a se sentiva za boggî a pignatta,
Che a son de bâgi e de cangià de fianco
A passa tutta a so nottuann-a in gianco.



In conseguenza all’indoman mattinn-a
Figuæve un po' se a non ghe parsa vea
De vedde o ciæo luxî sotto a tendinn-a
Pe satâ zu senza ciammâ a camea;
D’ingiarmase un contusso a-a biscocchinn-a
E in camixa e descäsa come a l’eà,
Andâ de filo a fa adesciâ so sœù
Pe dighe tutto e scaregase o chœu.