Pagina:Seconda recugeita de comedie.djvu/163

Da Wikivivàgna


dovendo deventâ vostra moggê, non vorrò agiutâ a rompî o collo a vostra figgia, a a quæ vœuggio ben comme se a foisse a mæ propria.

Ghig. Donque se voî m’asseguræ de questa cosa, non veddo l’ora de conoscero, d’abraçaro e de rende contenta mæ figgia, che m’eì dito che a ghe vœu ben. me despiaxe che o non sæ chì presente per stipulâ l’instrumento in forma.

Arg. Guardæ un pô quando se dixe. o l'è chi lê in persoña! vegnî avanti, sciô Oraçietto, e fæ i vostri ringraziamenti a o sciô Ghigærmo vostro sœuxoro.

SCENA XXI.
Oraçio, e detti.

Oraç. Comme, sciâ Argentiña! me posso lusingâ de quello che me dî? son l’ommo ciù fortunaò che sæ sciù sta tæra! Sciô Ghigærmo, non hò lengua bastante, non hò espressioin a proposito da poreive ringraziâ. Desidero che a signora Ottavietta vostra figgia a l’agge a meitæ da contentezza che prœuvo in questo momento.

Ghig. (sorpreso da un eccesso di contento) Cara Argentiña, o l'è questo o sciô Oraçietto? oh che zoveno polito! che manera de presentase! che aria nobile! non me posso