Pagina:Ricci177.djvu/50

Da Wikivivàgna


27
E stanchi ancora lò da ro travaggio
Se n'andan tutti in letto pre conforto
S'adormì chiatto Ergasto com'un Baggio
Che ro lume lì ancon non era amorto
Eccate Poro Andria, chi boetta un sbraggio
Criando, ò Nostra Donna, che son morto
In questo Nicheroso boetta un crio
Digando, ò meschin mi, che son ferio

28
Eccate à meza Camera un Colosso
Che* pareiva Tesifone ra furia
Un lume in man, meza Camixa in dosso
Cercando un'arma gianca d'uria e buria
Questo era Poro Andria, che à ciu no posso
Invexendoù criava tutt'in furia
L'è chì mille Diavi a tormentame
Vegnui in forma de simixe à scanname.