Pagina:Ricci177.djvu/201

Da Wikivivàgna

197

Solo con fà per tutto drò gran foego
148Ma chi hà Carboin moè assè chiù presto

Ela, ò no ela, veggo, che crovemmo
Intre l'Aotonno, come fà re foeggie
L'è giustitia de Dio, che ne ra voeggie
152Pe re tante pecchè che comettemmo

O resto en burle, e nò poè ese atro
Questa Potenza ven da ro divin
Noì semmo come ri figgioè piccin
156No se poemmo aggiuttà l'un con l'atro

Re seporture son deventè Fosse
Onde [morti][1] noì semmo strascinè,
E ri Previ son sbirri deventè,
160E carri deventè son re Carrozze.

Cantà à Dè ro Miserere mei
E de fà osure poè n'ese moè stanchi
Poemmo pù vei houra noì mesmi in Banchi
164Che Dio ne fà com'o fè à ri Ebrei

  1. Ricci 176