Pagina:Ricci176.djvu/539

Da Wikivivàgna


All'hora d'allegrezza ne fé un sato,
E sercando ro luoego dra feria,
Un pertuso ghe vei, chi va in tre l'atro.

Ogn'un commende vostra signoria,
Per eseve un cacciòu si bell'e bravo,
Ch'a nisciun sede pe ra valentia.

Mé Patron ve ra diggo, e ve son s[c]ciavo,
Capí non sò ra vostr'arte si finna,
Che no gh'arrivereiva ro Diavo.

Ma s'orei che ra digghe cravanchinna,
Stando vuoi a Nervi per cacciá l'oxello,
Quest'oxello de Nervi v'arrovinna.

Perchè vuoi andando in questo bosco, e in quello
Non è per fá che no sentí ra stracca,
Da fá finna seccave o sigorello.

L'è vero, s'a cacciá genio s'attacca,
Pá no se posse stá senza menara,
Rincrescendo fermase in tra baracca.

Ma forsi vuoi direi ch'o pratticara,
Sé un eserzitio de recreation,
E ancon ciù a se maneza, a l'è ciù cara.

Ro vostro sentinent'è bell'e bon,
Ma ro stancase tanto a ciù non posso,
A l'è unna cosa chi n'è de raxon.