Pagina:Ricci176.djvu/381

Da Wikivivàgna

Ghe forman questi monti ra Coronna,
Ra Scrivia e l'Orba a gara in Pavarinna
Ri pé ghe baxan comm'a sò patronna.
E con egue brillanti d'ogn'intorno,
Ghe fecondan de pesci ro contorno.

In questo luoego ameno e ben formoù
Serere, e Bacco dosemente uscij,
Pá ch'haggian ra buttega trasportoù
Dri buoin gren, dri vin dosi, e savorij,
Ri fruti pin de nettare bioù
Da ra rosá seleste benexij
Son si dosi che l'hommo se gh'inganna
Se son fighe, ò son peire, ò se son manna.

Chì se sente ogni di ro rossignuoe
Tirá ra gorgia, mentr'Amó ro ponze,
Che pá ch'appont'autunno fruteiruôe
Con primmaveira bella se conzonze,
Chì no arrivan penne, ni anticuoe,
E chì superbia, ò ambition no zonze,
Chì senza che se litighe, ò se ciete,
Ghe nua per fin re pegore in tro lete.

Festosa pe ro proù l'aura tranquilla
Baxa cian, cian l'erbetta, e via trapassa,
L'ava intorno a re scioi mormora, e brilla,
Ro ventixuoe gioioso ra descassa,
Fin ra mosca sarvega s'inaxilla,
Aspetando se Venere ghe passa,