Pagina:Ricci176.djvu/320

Da Wikivivàgna


43
Solo ra scrimia a Zena se raffinna,
Massimamente in manezá ro stocco,
Che se ben l'è de quella de San Rocco,
Tira stocché che passan ra tettinna.

44
A Zena gh'è dra famme, dri mariolli,
Se pe ra peste se bruxa dri letti,
Ancon de nuoette in questi caroggetti,
Pe ra famme se sciora feriolli.

45
Quante robe introdute senza senno,
In ra zitté vegnan pe rif, e raf,
Ch'oura in tro fuoego fan ro tif, e taf.
Farinna dro Diao deventa brenno.

46
Ro má vuoe d'intre donne satiase,
E quelli, che gh'han feto ciù refresso,
Dixan che re ciù deboli de sesso,
En ciù fazili assé d'acoregase.

47
Quando ló son marotte ghe besuoegna
Mostrá se han ro má giust'in quell'axo,
E veramente a dira in questo caxo,
Se vè de quelle, ch'han dra gran verguoegna.

48
De gratia no ve sté ciù a descollá,
Per mostrá solo re spalle, e ro sen,
Perchè s'hei mostroù má per mostrá ben,
Houra mostrerei ben per mostrá má.