Pagina:Ricci176.djvu/267

Da Wikivivàgna

S'haesse o spresepitio li daanti,
Me casseeia inanti
Pre sreia faé, no me dí che,
Me faé spartí, no me fé dí, intro miezo.

Nicheozin:
Comá caa, a predica n'hei feto,
A limosina s'adesmenteghemmo,
O stoppin no bagnemmo?
A doggio chi no gh'è, ni pá muoé steto.
E a desfa, a desfa 'agghe, l'è chì un sodo.
Tè piggia chì, bell'oeggio,
Vanne a piggiá un semesso de berodo.

Polonia.
Nà na così mi godo,
Si ben o sangue tia mi son saola,
E biele han feto Carlevá o 'iegio,
Non posso stá de miegio;
Pá che a coá me sguasse d'in tra maola;
Ma se n'haesse puoia dro stralabbio,
Piggieé be unna lansá ancon de scabbio.

Nicheozin:
Comá? Pre un po, dę in zà questo dramaggio.
Dę in zà. O l'ha ben o Pampano da 'ei.
Brindisi a i Sposuoei,
Che o Segnó ghe mande bon passaggio,
Che con bonna saûutte
Pre duxent'agni l'un l'atro se gode,
E a a barba de Dragutte
Che mi assì me gh'attruoee con chi m'ode.

Polonia.
Taxei, sté un poco sode,
E doe, e tré, e quattro, e sinque. O la;
A tiesta sguoea l'è ben finí a 'eggia,
E aná a posá l'oeggia,