Pagina:Ricci176.djvu/244

Da Wikivivàgna

Per stá fermo a re mosse, all'hora quando
D'un galant'ommo in cangio a ro commando
Se mette un Taramasso, un mamalucco.

Da Romma, odí compá, destin perverso,
Han mandoù chì proconsole in Liguria,
Un ch'era za cursó de quella curia,
Savei chi l'è, o l'è Frontin ro guerso.

Hour'in scagno montà sta nescia zucca,
Introù gh'è d'in tro cú tanta de boria,
Ch'o va ciù duro, che D. Carlo Doria
E spua ciù tondo, che ro conte Ducca.

Quando lé seze in pubrico consesso,
Ro vei stá li intronoù con unna magna,
Che manco l'Imperoù dell'Alemagna,
No ten quand'o ten dieta un tá possesso.

A peto dro sò grave portamento
Ro Potta no po stá, ni stá presumme,
Ro sussiego spagnuoe va tutt'in fumme,
Che s'inscia sciù questo ballon de vento.

Se vissi, quand'o l'intra in consistoro,
Con quanta maesté re neghe o ninna,
L'altera fronte, con ra qua o camminna,
Diressi: ala signori, l'è chì Poro.

Ogni vott'a dormí ch'o va a ra seira