Pagina:Ricci176.djvu/192

Da Wikivivàgna

Ri buoe de S. Eufemia, o veramente,
L'ase de Balaan,
Ro cavallo Troian,
Non gh'eran ciù per ninte.

Ro caxo stà ch'haggiando poira assì
De restá li de statua ancora mi,
Così d'in tro mié cuoe, d'in tre l'interno,
Fei voto che se scampo
Sta votta da st'inciampo,
Non vuoeggio cavarcá muoé ciù in eterno
Per amó, ni per forsa,
Sciù bestie d'atri, e ciù d'Ambruoexo Scorsa,
E ciù presto che muoé
Cavarcá sciù atra bestia che ra mé,
Son resoluto de mená ro pé
Ma sentí ch'assé presto gratia Dio
Ro mé voto foi in Cé mezo sentio;
Perchè li a poco a poco cian cianin
A forza de speroin sassi e bastoin
Commensandose a muoeve ro fangotto
Resuscitando a tira fuoera un trotto
Così crudele, e si desordenoù
Che mi insaccando seixari con seigo,
Si ben ra mura se portà con meigo
Che me pá d'ese steto sacchettoù
Pareiva ch'accordoù
Mi me foise con seigo a fá fidé
Con ri struoessi che dava dro pané
E quanto ciù mi tiro quella brilla,
De longo ciù sta bestia s'inaxilla;