Pagina:Ricci176.djvu/154

Da Wikivivàgna

Per l'obligo, e l'affetto che ve porto,
Non sò se me sé vivo, ò se sé morto.
Patron non ve l'ascondo,
Anzi ra sprango chì con quest'inciostro
Ro gran Merito Vostro,
Re bonne qualité, ch'attruoevo in vuoi,
M'obligan chì con zuramento a dí,
Se mi no son con vuoi son così tondo,
Che manco non me pá d'ese a ro mondo.


A ro sció Zan'Andria Spinnora liberoù de prexon


Lustriss.o Patron,
Sonando unna mattin
Con l'arpa d'in tre muoen
Un tá musico in Grecia a ri barcoin,
Se ghe streppà unna corda, e in quello ponto
In quello luoego apponto
Andà li unna zigára,
Ch'in ro concerto a gara,
Dando gusto indicibile a ra gente,
Fè ra sò parte, e se mostrà valente.
Cos'oeggio dí per questo,
Non ve l'ho dito mi ch'uscirei presto?
E quand'i atre corde a ro sò posto
In concerto per vuoi tutt'accordé,
Favan ra parte sò, poco discosto
A ra miegio mi assì fava ra mé;
Ma chi per charité