Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/141

Da Wikivivàgna

96
Mentre cârando van preçipitosi
De lô gran strage fan ri Crestien.
Ma int'ra montâ restan coværti e ascosi,
E ro Tiranno in aggiutto ghe ven.
Guelfo non vœu che in siti svantaggiosi
L'armâ s'espoñe, e in brilla o me ra ten.
Ro Ræ re truppæ sò o recœugge e serra
Non poco avanço d'infeliçe guerra.

97
Quanto mai forza umana ro Soldan
Pœu fâ o l'ha fæto: stanco ciù o non pœu:
Ro sangue e ro suô scorrindo van
A roggi, e o prœuva un palpitâ de cœu.
Per manezâ ra sciabla, e braçço, e man
Non han ciù forza e un’amoraoù ghe vœu,
Per fâghe sciù ra mœura un pô de fî,
Che ciù a non taggia un'agoggiâ de fî.

98
Sentindose in sto moddo indebolîo
Co uña man sciù ra fronte o sta dubbioso
De pertuzâse, e rendese sfinîo
Perchè nisciun de colpo sì glorioso
Se vante: o pù attacâse a ro partîo
De fuzzî pr'un strazetto, caoto ascoso.
Vinçe, o disse, ro Fato, e questa mæ
Fuga un trofêo dra sò vittoria sæ.

99
Che vedde re mæ spalle ro nemigo,
Ch'o beffezze ro nostro esilio indegno;
Tornerò in arme, e ro mæsm'odio antigo
Turberà ra sò paxe, e ro sò regno.
Non vœuggio çedde. Sempre de st'intrigo
Memoria averò eterna, eterno sdegno.
Crûo ver lô sarò sempre in ogni lœugo,
E in çenere averò sempre dro fœugo.


FIN DRO IX. CANTO.