O pubblico, ch’o giûdica l’artista
A traverso a o tö spirito, ä tö cêa;
Ch’o rîe, appenn-a appenn-a ch’o t’avvista,
Da-e fîle di palchetti e da platêa,
S’o sæse comme l’anima t’æ trista!
S’o poêse — comme mi — formâse idêa
Da piaga do tö chêu... s’o l’æse vista,
O diæ che t’ê ûn campion de l’arte vêa!
Ese o tipo do rîe e da demôa;
Fâ störse da-o piaxeì, da l’allegrîa.....
C’o spaximo e o magon chi te strangôa!
Eccola l’arte vêa!.... Andemmo via!
Bezêugna reçitâ.... e lè tösto l’ôa.....
Cianziemo döppo..... a reçita finîa!
Pagina:Poexie zeneixi do Feliçe Santi 1940.djvu/39
Câa