Quande ti monti i schæn,
Te pâ che, lì in sciâ pörta,
San Pietro o te gh’aspête,
Pronto pe fâte scörta.
Intrando, o chêu o se t’impe
De mistica poexia;
A lè d’ûn’atro mondo
L’aja che se respîa.
E ûnn-onda de ben’ese,
D’amô, de fede e paxe,
Pâ ch’a te fasse e frasche,
Pâ ch’a t’abbrasse e baxe!
In t’ûnn-a lûxe sacra -
Se ti te vörti in gïo -
In sce l’artâ, in sciâ croxe,
Te s’appresenta Dio.
E allôa ti chinn-i a testa,
Ti cazzi in zenoggion....
Ti preghi... e pöi ti sciörti
Premióu da-o sêu perdon!....
Ah! No scordate mai
Che in çimma d’ûn çentê,
Tûtta smangiâ da-o tempo,
Ghé a Gexa de San Pê.
Pagina:Poexie zeneixi do Feliçe Santi 1940.djvu/10
Câa