 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Gh’é o Maggiô chi scôre i Möi
E i affétta comme i cöi,
Là ghe n’é ûn chi scappa via,
Agguantælo pe-a sciscia....
Bravi i Carbonê davveì!
Quando vêuan son boin Porioeì:
Han piggiôu torna l’asbrio!...
Se l’han fæta!... e mi ho finio.
Ma n’ho miga tûtto dïto
G'ho lasciôu per fâ ciù fito
Е реr no frûstâme a voxe
I Conçerti a qualche Croxe
E gren torcie all’äia e a basso
Sempre aççeise e sempre a sguasso,
E sûperbe Sargentin-ne
Misse a modda da-e Foxin-ne,
A belliscima tegnûa
A precisa calsatûa,
Quell’accordo е quell’ûnion
D’ogni Fræ ne-a Procession.
Tûtto insomma é bello, é ricco,
Tûtto lûxe e fa gran spicco,
Se ûnn-а cösa a ve pä bella
L'atra apprêuvo ciù che quella;
Se ghe vedde а moscitæ
E o gran straggio di dinæ,
Tanto lûsso e profûxiou
Che a fa proprio soggezion.
Questo é ûn giorno per Portöia
Da no perdine a memöia.
Per l'Otöio o l'é ûn de quelli
Fra i sò Fasti di ciù belli,
De tripûdio pe-o Quartê,
De gran sciallo pe a Çittæ:
Co-ì Zeneixi invexendæ.
De mäveggia pe-i Foestê,
Pe-e Foxinn-е o l’é ûn önô.
E ûn gran trionfo pe o Maggiô.
