Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/85

Da Wikivivàgna

O soffriva a ciù no dî,
Con pericolo de moî;
O spedì da tûtte e bande,
Promettendo ûn premio grande
A qualunque di animæ
Poëse avei l’abilitæ
Con meixinn-e o con segretto
De levâghe quell’ossetto.

Da ogni parte ne vegnì
Per tentâ quella gran cûa,
Ma nisciûn mai ghe riuscì;
Finalmente arriva a Grûa,
Che mettendo in bocca a-o Lô,
Con do reizego e do sûô
O so collo a gh’arrancò
Quell’ossetto, e a o liberò.

Tûtta allôa, contenta a Grûa,
Domandando a-o Lô sanôu
Per mercede da so cûa
Quello premio proclamôu,
O ghe disse: impertinente!
Audaçiosa! sconoscente!
Ti m’hæ misso a testa in bocca,
No te l'ho manco sciaccâ,
Che atro premio che te tocca?
Ti è ancon troppo ben pagâ!

Povea Grûa manco a l’ansciò,
Quaccia quaccia a se n’andò,
Ma a restò contenta assæ
D’avei fæto quell’azion,
E aveì reizo a sanitæ
A ûn ingrato e mascarson,