 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
709
A mattin che l'è ancon scûo
Sentî criâ d'ogni pittin
Læte preiso, læte pûo,
Schêuggia fresca, pignattin;
Sentî ûn atro poi sbraggiâ
C'ûnn-a tibba da fornâ:
De Cabanne säso bon,
Chi êu rechêutti de Paiscion,
A chi gh'endo o mæ coêu macco!
E frattanto ch'o giaminn-a
Se mastûga o so tabacco.
Sentî criâ ûn pittin ciù tardi
Questa e quella bezagninn-a;
Chi se vêu accattâ i mæ gardi
G'ho e radicce e a scorsonëa
L'atra i broccoli in spallëa;
Quella a g'ha bella l'armoassa;
Da lì a un pô passa ûn mainâ
Chi ghe l'ha grosso de Massa
L'aggio e çiôule da sarvâ
Passa ûn atro, e da ûn spuncion
C'ûnn-a vea faccia proibïa
E o so sacco in spalla, o crïa:
Mi ghe l'ho de Ciavai bon,
Chi êu formaggio, chi n'accatta
(Ma duî tersci o l'è patatta!)
Sentî criâ da ûnn-a bûttega
Ommi cäi mi ghe l'ho intrega,
Chi se o fa ûn pesso taggiâ;
(E a g'ha ûn resto[sic] de fainâ!)
Sbucca ûn'atra da ûn caroggio
Co-a pignatta in t'ûn çestin ,
