Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/705

Da Wikivivàgna


No sentivi che sospiâ!
Lamentâse... mugognâ!...
E scappâ, in mëzo a-i lamenti,
Çerti trilli co-i mordenti!...
(Coscì a-o ciocco in allafà).

Da ogni parte traveddeivi
De gambette arrensenïe...
E tramëzo a-o scûo veddeivi
Çerte masche da fâ rïe...
(Ma de chi no conosceivi)

Unn-a bella Madaminn-a,
Chi restò senza sciallinn-a,
A ciammava a so Camëa
Per crovîqhe o collo e a cëa...
Quella a stento a rispondeiva
(Appussâ in te l’ægua a nêuo)
Se no posso.... perchè mêuo!....

Un imberbe Narcisetto,
Zà co-i êuggi incristallæ,
Vomitava sangue sccietto!...

Quattro moen incatranæ
L’arrissòn comme ûn strasson,
E da poppa a prua o portòn
Per mollâghe ûn pö o bûstetto!

Ghe n’ëa ûn atro lungo, e secco,
Languisant, cô do festecco,
Arrembôu, tûtto unto e brûtto,
Che a coccûssa ghe pendeiva
Comme ûn figo pissalûtto!....

Gh’ëa ûnn-a vegia chi no poeiva
Stâ ciù in pê, manco assettâ,
Ne stâ zitta, ne parlâ!...