Sâta a-o contegnûo

Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/566

Da Wikivivàgna

548

E carrosse pän bædin,
E i cavalli pän moscin ;
Ommi e donne indovinelli,
Solo i axi fan figûa,
Perchè andando fan da pûa,
E ragnando pän frenguelli.

Oh per bacco! comme sghêuo
Nell’immensitæ do vêuo!
Figgi cäi, comme caminn-o
Senza aveì nisciûn pe-i pê,
A-i pianeti m’avvixinn-o,
Da chi a ûn pö pertûzo o Çê!

Là gh’è Venere o ciù bello,
Chi Satûrno in te l’anello,
Lazzù Giove, Vesta, Marte,
Chi Mercûjo.... sta dä parte,
No t’ho in tæra conosciûo,
No t’abbordo in Çê segûo.

Quella là con tanta côa
L’ho piggiâ pe ûnn-a Scignöa!
Scappa, scappa, a l’è a Cometa
S’a s’accorze che son poeta,
Che ho l’ardî d’andâ tanto ato,
Me fa fâ o sâto bilato,
A mê sciurbe in t'ûn momento
Convertindome in vapô:
Scialla! ä modda allöa divento.

Lazzù gh’è l’Orza maggiô,
Chi gh’è a Ciossa co-i pollin,
Quello là o l’è o Sagittajo,
E quest’atro o l’è l’Aquajo,
Protettô di Vendi-vin.