Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/427

Da Wikivivàgna


Gh’è di zêughi da proibîse,
Gh’è de bettoe da serrâse,
De tannette da scrovîse,
Di figgiêu da castigâse,
De cansôin[sic] da no sentîse,
De pittûe fin da scassâse!

Gh’emmo, gh’emmo, e ghe n’è tante
Cose a Zena ancon da fâ,
Che per no vegnî seccante
Tralasciö de replicâ,
E piggiö in cangio o portante;

E con vostra permiscion
Vêuggio andâ a sperimentâ
Unn-a nêuva mæ Invenzion
D’ûn anfibio Bastimento
Fæto a scorsa de bazann-a,
Chi va a sciocco e tramontann-a,
Senza remme e senza vento,
Tanto in tæra, comme in mâ;

Unn-a corsa vaddo a fâ
Pe-a Çittæ, e se no creppiemo
(Comme spero) se veddiemo
Un atr’anno, e ve contiö
Tûtto quello che veddiö:
Monto a bordo, sparo o tïo
De partenza, sciûscio, addio.