Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/415

Da Wikivivàgna

No me fâ sentî sûnnâ
Sempre e mæxime campann-e,
Ma fa comme de Grondann-e;
Che per bacco! finalmente,
Doppo tanto che ghe crïo,
E che e scöro, m’han sentïo,
E a soddisfazion da gente
Han battûo a generale,
Disertando van da-e Gronde
Per andâse (adaxo!...) a asconde
Con applauso ûniversale
In te tappe dove pêuan
Finnattanto che no mêuan
Affoghæ nell’ægua sâ..

Che no mancan pù d’andâ
Tûtte a reo, che mi ghe e mando,
Però .... senza contrabbando,
Distinzioîn, nè dilazioîn,
Manco aumento de Pixoîn,
Dunque o diggo a mæ Comâ....

Per no fâme ciù sfiatâ!....
Me meitieivo in pagamento
E per mæ ringraziamento
Unn-a Statua viva d’Ægua,
Chi passeggio pe-a Çittæ,
Quando ciêuve senza pægua,
Condannando a morte i Toæ,
E i Coniggi a stâ tappæ;

Che a l’exilia in sce duî pê
Tûtti i gren struppiæ foestê,
Che ven chi per fâ paradda
De so ciaghe in mezo a stradda;