Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/300

Da Wikivivàgna

Che finì presto a Coccagna
De mandâlo a giâ pe-a Spagna.

Se o Mercante ha perso lê,
Guägnò assæ o Magazzinê:
Chi mezûava, chi portava,
E o Sensâ chi l’applicava;
E se n’è atro, emmo mangiôu
Do pan grosso a bon mercôu,
Che quest’anno graziadio,
O sgranniemo ciù granïo.

Finn-a a ricca nostra Borsa
A l’ha avûo poca risorsa,
E lê ascì a s’è risentïa
Do languî da mercanzia:
Poca léttea, gran dinâ,
Convenienza sempre affiâ:
I Sensæ n’han peò mancôu
De corrî e de perde o sciôu
Pe imbastî, trattâ, fissâ....
E finî poi per pagâ!

S’è abbellïo molto a Çittæ,
E con vêuâ a coffe i dinæ
In ta sappa e in ta cassêua,
S’è ingrandïo ben l’Accassêua,
Convertindola in amena
Passeggiata dexideâ:
Cosa che mancava a Zena:
Bello véddia terminâ!

O Mêu vegio o s'è allunghïo,
Cioè s’è apprêuvo d’allunghîo
Per difende un pö ciù o Porto
Da-e furiose lebecciadde;