Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/285

Da Wikivivàgna

267

Un Chirurgo chi è scappôu;
Da qualcûn ch’o l’ha struppiôu;
Un Speziâ ch’o l’eseguisce
De riçette ch’o n’intende;
Un Dottô chi no capisce
Quelle liti ch’o difende;
Un Procûôu bon pe imbroggiâ,
Un Sensâ bon per guastâ,
Un Scrivan chi no sa scrive,
E ûn Fattô d’annæ cattive,
Quanta gente da schivâse!
Atro spago per spëgiâse.

Questa a l’è ûnn-a bella scena ;
Se descrêuve tûtto Zena,
Ciasse, stradde, caroggin,
Bûtteghonn-e(sic) e bûtteghin,
Quanta gente spande, e spende!
Quanti guägni fa chi vende!
Quante bänçe da aggiûstâ!
Meze canne da allunghî!
Quante béttoe da serrâ!
E quant’àmoe da rompî!..
No ghe n’è ciù ûn dio netto!
Strenzo i êuggi... atro spaghetto

Cose veddo? Oh stravaganza!
Un villan ch’insegna a creanza!
Un amante pin de flemma!
Un zûgôu chi no giastemma,
Duî rivali che se baxan,
E due donne insemme taxan!...
Cose gh’ælo là?... se dan?...
Quanta gente! cose fan?...