Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/283

Da Wikivivàgna

265

Da Peken ûnn-a Lanterna
Bella, magica, moderna,
Dove dentro se ghe vedde
(Cose proprio da no credde)
Tante giffre in miniatûa,
Che con dî quattro paolette
E toccâ çerte cordette
Se convertan in pittûa;
Ogni giffra a rappresenta
Unn-a Bestia chi spaventa,
Che, cangiando o cristalletto,
E con tiâ çerto spaghetto,
Strenze i êuggi, e ammiâ cô mento,
A sparisce, e in t’ûn momento
A diventa ûnn-a vedûta
Chi dipinze l’avvegnî;
Ma ghe vêu ûnn-a vista acûta
Per poeì vedde, e per capî;
L’ho chi apposta preparâ
Vêuggio dunque ûn pö aggueitâ:
Stæ a sentî, che ve contiö
Tûtto quello che veddiö,
Ognûn stagghe ben attento,
Strenzo i êuggi, e ammïo cö mento.

Veddo ûn tempo brûtto brûtto,
Gh’è do nûveo da per tûtto,
A Levante ghe lampezza,
A Ponente ghe tronezza,
Ven de saete a Mezogiorno,
Gh’è ciù aççeizo che in t’ûn forno,
Fa fin cado a Tramontann-a,
Sciorte i orsci fêua da tann-a,