Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/193

Da Wikivivàgna

FOA CIV.


O RATTO ROMITO.


Quando d'inverno a-o fêugo a Madonnava
Co-i so speggetti a se metteiva a fiâ,
Ciù belle foette sempre a me contava
Da fâme in mæ veitæ coscì sciallâ,
Che me scordavo a çenn-a e a colazion,
E quanto aveivo in casa de ciù bon.

Aoa e guære di Grilli contro i Ratti,
Aoa l'Aze chi ammassa ûn Elefante,
Aoa e nozze da Vorpe con treì Gatti,
O a sfidda d’ûn Moscin contro ûn Gigante,
Dunque e bûrle do Spirito folletto,
E o Barban co-a Bazara sotto o letto.

Me sovven che ûnn-a bella a ne contò
Un giorno doppo aveìla assæ pregâ;
Ma primma ben o naso a se sciûsciò,
A l’arvì a so bocchella desdentâ,
A bägiò quattro votte , a spûò, a toscì,
A tabaccò, e a disse poi coscì:

Unn-a votta gh’ëa ûn Ratto chi aiva coæ
De retiâse da-o mondo tristo e rio,
E per pûrgâse ben di so pecchæ,
E a tûtte e cose vane dâ ûn addio
O se cacciò, no so in te che cantinn-a,
Drento d’ûnn-a formaggia piaxentinn-a;