FOA XCVII.
Se trovò ûn giorno fra lô
L’Ægua, o Fêugo con l’Onô;
Stèn insemme ûnn-a giornâ,
Ma dovendose lasciâ,
Voeivan dâse ûn segno, ûn lêugo
Per trovâse all’occaxon.
Dove fûmma, disse o Fêugo,
Andæ là che mi ghe son.
Mi son spesso, disse l’Ægua,
Da-i Moinæ, dunque da-i Pægua,
Ma de çerto e de segûo
Da-o vin di Osti, e o Læte pûo;
E mi son, disse l’Onô,
Delicôu ciù che ûnn-a sciô;
Se ûnn-a votta me perdieì
Mai ciù a-o mondo me trovieì.