Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/159

Da Wikivivàgna

Da un grand’erboo per l'aja a l’è tegnûa!...
No gh’è de proporzion;

Ma mentre o batteston
Con tanta audaçia coscì o raxonnava,
De vento tiò ûnn-a bava
Che ûnn-a gianda dall’erboo o destaccò,
E in sciä punta do naso ghe piccò.

Allöa quello sûperbo in sciö momento
O cangiò d’argomento,
E o disse ben pentïo:
E cose creæ da Dio
Son tûtte fæte ben, son mi che son
Un testa d’ aze, ûn çimma de mincion,
Se a Gianda e l’ëa ûnn-a Sûcca,
Meschin de mi! a me spartiva a nûcca!

Chi ardisce fa o censô
A-i opee do Segnô,
O se pêu ben ciammâ
Audaçioso e stivâ.


FOA LXXXIV.


O CAN MASTIN E O GATTO BARDO.


Stanchi ûn giorno i Gatti e i Chen
De fa guæra fra de lô,
D’ëse amixi risolvèn
Per stâ sempre in paxe e amô.