Pagina:Lunaio.reginna.1885.djvu/46

Da Wikivivàgna

Sä costrûto ûn nêuvo ponte
Ne-o Bezagno, verso ä Föxe...

Ma son stanco, cäi figgiêu,
Mi me sento mancâ a vöxe,
E l’è tempo che ä finisce,
Ringraziandove de chêu
Da pasiensa ch’eì mostrôu.
E speremmo che quest’anno,
Ciù dell’ätro fortûnnôu,
O sä ûn anno d’allegria.
E con questa professia
Diggo a tûtti, scignoria!