 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
11
A l’aveìva de rimpetto
Un Pittô dell’avvegnî
Pin d’inzëgno e de rispetto
Ma despiôu a ciû no dî;
Che pe dîvelo cianin,
O ghe fâva ûn pö l’êuggin.
12
In t’ûn fä contemplativo,
Sensâ dî nè no e nè scì,
Nè son morto, nè son vivo,
Se ne stâva accanto a mì
Un figgiêu de barba Apollo
Pe fä versci ûn pittin frollo.
13
Anche l ê, segondo l’ûzo,
O g’aveìva a sò meitæ
Lunga e liscia comme ûn fûzo,
Tûtta pinn-a de gnæ gnæ,
Chi parlâva de poexïa
E di versci co-a lescïa.
14
Gh’ëa ûn çerto sciö Paoletto
Oste moscio e gran burlon
Chi parlâva de vinetto
A bon prëxo e do ciû bon
Ch’o g’aveìva in ta cantinn-a
Da poeì tränelo dä spinn-a
