Pagina:Libeazion.djvu/58

Da Wikivivàgna


31.
Ma o ciú bello che m'ea desmentegaò
fu quando un de lo vosse criá
"no ciu fœugo a ra fin, che vuoemmo andà"
e giusto questo ao Botta l'ea dao laò

Quando ghe vegne a tio ben livellaò
un coeurpo de cannon da o Darzenà
che a panza dro cavallo a fè satà
fin da a muuaggia e lè tutt'astronaò

Ve lascio donque a vuoj' consideà
come stesse ro cœu dro sœu vexin
vedendo quella statua lì incantà

Credo ch'o fesse voeuto a san Crispin
che s[']o ro fava uscì da sta bughà
portaghe in don re scarpe e ro scapin