Pagina:Libeazion.djvu/54

Da Wikivivàgna


29.
Che a fu bastante faghe abbandonà
de san Tomaxo e porte nomminæ
onde de mai ciú veile avian sta quæ
se re campanne savian ciú sonà

Voeian a tutta forza raddunà
ri cavalli dro tutto spaventæ
battendo con tambuui rinforzæ
ma no fu cosa che se poesse dà

Alloa l[']è quando un sigoon de vento
ri fe' levà dro tutto d'ordinanza
strepandoghe da o cœu ogni contento

Fœugo da a rente e fœugo in lontananza
fu de nœutte e de giorno o sœu tormento
levandoi dall'anchoa dra speanza