Pagina:La settimana religiosa 1887 4-5-6-7.djvu/30

Da Wikivivàgna

o Griletto, meschin, tûtto allegro o l'é tornôu in collegio, e voî sei libera e segûa e co-o vostro congê.

Luc. Ma o me costa sangue. E o sciô Gniffre o l'é partïo?

Men. Sei, a dozz'öe precise co a stradda ferrâ de Ciävai: o va a imbarcâse a Napoli.

Luc. Ch'o vagghe e ch'o no torne mai ciù ; pesso de tûtto zù!

Sanf. Sitto, madonnava, manaman ve sentan.....

II.
SUSSAPIPPE e dette

(Sussapippe corre su e giù per la scena fingendo di non vedere Lucrezia).

Suss. Oh! sangue de bacco! Che desgrazia! Pövea sciâ Lûcrezia. A l'é proprio desdicciâ anchêu. E desgrazie ghe vegnan addosso ûnn-a doppo l'atra. Son comme e çëxe, che chi ne piggia ûnn-a, ne ven dëxe.

Luc. O parla de mi. Cose gh'é torna de nêuvo. O pâ fêua de lê.

Suss. No gh'é nisciûn chi me posse dî dove l'é a sciâ Lûcrezia.

Luc. E son chi, ti no me veddi?

Pitt. E te-a li?

Men. E sei orbo?

Luc. Ma cose gh'é dunque?

Suss. Ah! sciâ l'é chi? Pövea donna (piange).. so nevo...

Luc. Torna o Griletto?

Suss. No, o Griletto... o ciù grande... quello chi é impiegôu a e stradde.

Men. O Fenogetto? E cose gh'é successo?

Sanf. Oh che giornâ!

Suss. Sei, o Fenogetto, o l'é cheito in t'ûnn-a desgrazia a ciù stravagante de questo mondo.

Pitt. O l'é cheito? O s'é fæto mâ?

Suss. Pëzo, pëzo.

Pitt. O l'é morto?

Suss. Pëzo, pëzo. L'ho trovôu in sciö mêu vëgio, malinconico pe e desgrazie che son successe stamattin, e o voeiva vegnîla a consolâ con dîghe, che se sciâ l'ha perso tanti dinæ, o l'ammiä de tiâse avanti e aggiûttâ uscià e ë so sêu con i so guägni.

Men. Pöveo Fenogetto, comme o ne vêu ben!

Sanf. O l'é sempre stæto ûn garzon de bonn-a pasta.

Luc. Ma dunque?

Suss. Dunque pe fâghe passâ o magon, l'ho portôu in barchetta, in t'o gosso de Zane, mæ compâ. Passando vixin a ûn barco tûrco, ch'o l'ëa lì in sciä bocca do porto, ûn bello pesso de zoveno, ch'o dev'ëse o capitanio, o n'ha invitôu a montâ a bordo. Semmo montæ e o n'ha vosciûo dâ do vin de Cipro de primma qualitæ.

Pitt. Fin chì desgrazie no ghe n'é.

Suss. Aspëta. Mentre beveìvimo, e o Fenogetto o parlava tûrco, che sei ch'o sa tûtte e lengue, o capitanio o l'ha dæto ûn fischio, a macchina a vapore a s'é missa in moto, e o barco o l'é partïo. Quando semmo stæti fêua ûn tïo de cannon, o capitanio o l'ha fæto ligâ o Fenogetto, e mi o m'ha fæto chinâ pe forsa in t'o schiffo, pe mandâme a dîghe, che se sciâ no ghe manda sûbito 500 scûi, o porta so nevo scciavo in Tûrchia.

Luc. Comme? Cose t'hæ dïto? 500 scûi?

Suss. Sciscignora, e o m'ha dæto due öe de tempo.

Luc. Ah biforco d'assascin: assascinäme a sto moddo?

Suss. Meschin, pöveo Fenogetto, o cianzeiva ch'o lûava.

Luc. Ma cose diàscoa o l'é andæto a fâ in sce quello barco?

Suss. O no pensava miga che gh'intrevegnisse cose gh'é intrevegnûo.

Luc. Vagghe a dî a quell'infame tûrco renegôu che andiö dove fa besêugno; da-o commissäio de poliscia, da i carabinê.

Suss. Sci, sci, a poliscia; intanto so nevo quando o l'é a largo mâ, chi va a acciappälo?

Luc. Ma cose gh'é sätôu d'andâ in sce quello barco?

Suss. O so destin o ghe l'ha portôu.

Luc. Sûssapippe, besêugna che ti m'aggiûtti.

Suss. Co-e man e co-e braççe.

Luc. Che ti vaddi a bordo de quello maledetto tûrco, che ti mandi chi mæ nevo, e che ti stagghi ti scciavo in so vece.

Suss. Pensemmo se o tûrco o se contenta de lasciâ libero ûn garson comme so nevo e tegnîme mi, che son ûn pöveo ommo!

Pitt. Segûo: lasciâse scappâ o ricco pe tegnîse o pöveo; o saiva ben mincion.

Luc. E mæ nevo o no-o l'é ricco, e mi nemmeno.

Men. Ma o tûrco o-a credde ricca.

Luc. E chi ghe l'ha dïto? Ma cose gh'é sätôu d'andâ in sce quello barco?

Sanf. S'o fosse stæto indovin, o no ghe saiva andæto. Pöveo nostro fræ, o l'é da compatî.

Suss. Sciâ Lûcrezia, l'öa a passa..... Ricordemmose ch'o m'ha dæto solo due öe de tempo.

Luc. Ti dixi ch'o domanda...?

Suss. 500 scûi.

Luc. 500 scûi! E dove o l'ha a coscienza?

Men. E sciâ vêu che ûn tûrco o l'agge a coscienza?

Luc. O sa cose son 500 scûi?

Suss. O sa che son 2500 franchi.

Luc. E questo traditô o se credde che mi i dinæ i trêuve a mûggi pe a tæra?

Pitt. I tûrchi son gente che raxoîn no ne vêuan intende. A l'é çerta che se sciâ no ghe-i dà, o pöveo Fenogetto no-o veddemmo maiciù. Me ven ûn scciûppon de cianze (Si mette il fazzoletto agli occhi).

Luc. Ma cose diàscoa o l'é andæto a fâ in sce quello barco?

Suss. No se pensâvimo miga d'avei da fâ con di traditoî. Paeivan coscì corteixi! Intanto sciâ se sbrighe.

Luc. Pittamosche piggia questa ciave do mæ guardaröbe. Ti l'arviæ.

Pitt. E poi?

Luc. E poi ti piggiæ tûtte e mæ röbe ciù belle e ti andiæ a vendile a-o repessin pe riscattâ mæ nevo.

Pitt. E cose sciâ vêu che me daggan pe quelle antigagge pessæ e repessæ, cûxïe e sarçïe.....

Suss. E prima ch'a i-agge vendûe o nevo o l'é za in Tûrchia.

Luc. Ma cose gh'é sätôu d'andâ in sce quello barco?

Men. Madonnava cäa, queste son parole inûtili. Lasciæ da parte o barco e pensæ che o tempo o passa.

Suss. Mëz'öa a me gh'é vosciûa pe vegnî da-o barco in tæra, ûnn'ätra mëz'öa pe tornâ a bordo, e l'é ciù de mëz'öa che semmo chi a questionâ.

Sanf. (piange) Ah pöveo mæ fræ che no te veddiö maiciù.

Suss. Chi sa ch'o no segge za in sciö cäo de Portofin pe andâ in levante.

Men. Davvei, Sûssapippe? cöri, cöri a salvâlo.

Suss. Ma sensa dinæ?

Men. Madonnava cäa... salvælo.

Luc. Aspëta, Sûssapippe, vaggo a vedde cose gh'ho ciù de dinæ. 500 scûi! Son ûnn-a zizzoa!