Pagina:La Zingara 1664.djvu/76

Da Wikivivàgna

non fá che te fasse má re scarpe streite dro compagno. Commeigo ti non pœ guagná ninte e, se ti me vegniré à prœvo, te farò retirá re corne ciù presto che non fa re lumasse.

Cap.
O' mié amó, fin che t'hagge sposoù n'ho puira d'havei[1] questa roba; ma se queste parole uscissan d'atra bocca che da ra to, e' ghe re sequestrereiva dentro con de queste castagne secche. Ma con teigo no posso vendicame, perchè te vœggio ben in manera che me pá che ti m'haggi incantoù.

Lich.
Ti no puœ mancá d'[a]ndate à fá incantá sotto ra Logetta da M[essé] Aosto Sarmoira, e daghe orde che, à ro primo prexo ch'o trœva, o digghe: ecattrea![2]

Cap.
Hoù arraggiá, tanti strapazzi à un dri primi Zitten de Portoria, à un Paesan dra mé Stofa. E donca sarà vero che deggie sempre dá intro scuœggio[3] dra to cruezza senza puei moé intrá intro porto dra to gratia?

Lich.
Se ti non é atro porto, solo ra mé

  1. scrito: haver
  2. ancœudì: (acca uña, acca doe,) acca træ!
  3. scrito: scueggio