Pagina:La Zingara 1664.djvu/118

Da Wikivivàgna

de vorei fá stá ro mondo, e squexi che nissun no ghe l'oreiva con ló; son lì unna giorná che tirava, un d'esti duí me butta via ri dé da tré ò quattro votte, mi me comenza à vegní ro mé má, perchè no ghe ne vœ gueri à ascadame ro forno, con tutto questo ghe diggo, così à ra bonassa: "Sió Sordatto, se volote apparare, apparatti, se no lassateme zugare, che atramente ve farò menare lo scapino." Questo torna à buttá via ri dé. Eh, Signori, piggio fuœgo dro tutto, cazzo man à questa squarsa-trippe, ghe vaggo sotta, vegnimmo à re preise, ghe lievo ra spá e te l'accompagno fin in fondo dro Borgo à son de certe ciattoné che ghe favan cioccá re osse com'un sacchetto de schacchi. In ro torná inderrié, contro ro compagno, promé re fontanne dri Servi, che per esse à un'atro Toré non s'era accorto così presto dra badaluffa. In quello che m'accorzo che o vœ mette man, me ghe lanzo ciù presto che ro lampo, l'acciappo