 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Gioanin, pöveo paisan da Lomellinn-a
o l'aïva ûnn-a cascinn-a
döe o træ giornæ de tæra, ûn äsenetto
pe strascinâ ûn carretto,
e ûnn-a ròssua che a-o pozzo a giäva intorno
pe pompâ l'ægua, tûtto o santo giorno,
ciù ûn scheletro de can,
che a tûtti e a tûtto o fäva da guardian.
L'è vegnûo a guæra, e a-o desgraçiôu Gioanin
g'han portôu via cavallo e carrettin
e, no savendo da che canto giäse
lê o s'è vendûo ascì l'äse,
poi, a cascinn-a, e o campo han sequestrôu
perchè e tasce o no aveiva mai pagôu,
e-a fin, g'han vendûo tûtto, e o pöveo Gioan,
o l'è restôu lì solo co-o sò can!
Ma e træ bestie oramai despantegæ
che se aïvan vosciûo ben, comme treì fræ,
sempre se arregordavan
di compagni e speravan
insemme ûn'ätra vòtta de troväse
pe no mai ciù lasciäse.
A sorte o dexidëio a l'ha exaudïo
perchè ûn bello momento a l'ha riunïo:
l'äse, o cavallo e o can
drento a ûn bello salamme de Milan!
