Pagina:I pastoi a-o prezeppio1897.djvu/9

Da Wikivivàgna

B. E o sò che a carne chì di pövei diai,
A pâ pe çerta gente carne d’äse.
G. Beddin, ti sæ cose me mette raggia?
Doveise ancon de ciù toccâ in ta stacca.
Bezêugna fäse scrive e pagâ a taggia;
E mi ho dovùo per questo vende a vacca.
Ebben pazienza! E cöse emmo da dî?
B. Aomanco avesci qualche compagnia.
G. Barba Melchisedecco o l’è za via.
Anche nostro cuxin Matusalemme
Con sò moggê o l’è andæto a Betelemme.
B. E doviesci portameghe mi ascì:
Me rincresce, che solo andæ per lì.
G. E t’é matta, Beddin? E t’êu lasciâ
In casa a figgia sola? E te pâ ben?
B. Almeno fæ vegnî con voî o garzon.
G. Non ne vêuggio con mi d’esti fanien,
Son spesso o disönô de sò padron.
A tutte e bettoe za lö vêuan fermâse,
Mangiâ, beive, zugâ e poi imbriægâse.
B. E dunque ammiæ se poeì allestive presto,
E tornavene a casa lesto lesto.
G. No so se me tocchiâ questa fortunn-a
De poeime desbrigâ in te tutto o giorno.
Ma stanêutte o doman sö de ritorno.
B. Luxìsse aomanco un pittinin de lunn-a!
G. Beddin, te raccomando, de serrâ,
Porte e barcoin primma che fasse scùo;
E stanga ben, e mettite a-o segùo.
O garzon ch’o no stagghe a deslögiâ;
Ch’o stagghe in casa a fäve compagnia.
B. Andæ tranquillo, Giaxo; n’aggæ puìa.
G. Gh’è tanti mascarsoin che van in gìo
De nêutte a-o scûo, e mascime se san
Che o padron o l’è andæto dä lontan.