Pagina:G. Peragallo - Poesie - 1870.djvu/91

Da Wikivivàgna

STROFOGGIO ZENEIZE


Torna in pace, e gli astri amici,
O Fantini, a' giorni tuoi
Mai non splendano infelici
Come splendono per me.

Mi za no ve diö: In segno de paxe
Vegnï che ve baxe — amigo cariscimo,
Che forse aviæ puïa — de mettive puïa;
Ve diö solamente — in metro dolente,
Piggiæ sto sûnetto — c'hò scrito d'in letto
Mentr'ëo addesciôu — scordæve o passôu,
In paxe tornæ — cariscimo fræ.
Me dieì che son stæto — ûn perfido, ûn barbaro,
Che rode v'hò faeto — per causa de Sbarbaro,
In breve, che son — ûn gran mascarson,
Un mâ crëansôu — ûn poco edûcôu,
Un liga-berodi — ûn fabbrica-ciodi,
Un mangia-garbûxi — ûn tappa-pertûxi,
Un semina-risse — ûn giascia-panisse,
Un cûxi-savatte — ûn mangia-patatte,
Un zoveno exoso — ûn brûtto angoscioso,