Pagina:G. Peragallo - Poesie - 1870.djvu/48

Da Wikivivàgna

L'êuggio drito, e Fræ Michê,
Dopp'aveì perso a paziensa,
O restò fejo in t'ûn pê.
Taggio cûrto e lascio o resto
Da barûffa pe fâ presto.
O racconto che m'avansa,
O l'é grave e d'importansa,
E o me ciamma tutto a lê.
Mi, Scimon e Bertomê
E varii atri co-i piccoin
Femmo in pessi i màrmai, i moin,
Prïe, colonne; e ciù scavavimo
Tæra e prïe solo trovavimo;
Ma o coraggio o no mancava
Perche Gnæra o ne segnava
Che gh'ëa quello che çercavimo.
Finalmente sciorte fêua
Da ûnn-a parte ûnn'ûrna vêua
Chi me fa mandâ ûn sospïo
E dâ quarche sguardo in gïo.
Scava scava, o mæ piccon
O trà o lûmme e o no va avanti.
Sbraggio forte: Gh'é de bon,
Gh'é ûn depoxito de Santi...
Scavo e scrêuvo, e ciù piccinn-a
Veddo ûnn'ûrna d'osse pinn-a:
San Nicolla! crïa comm'ûnn'aquila
O mæ vinto Antagonista.
No lasciæ son atre çenie,
Eì trovôu San Giambattista....