Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/91

Da Wikivivàgna

Morto o Poæ Merts-kaka o no lasciò
Che ben pochi dinæ in t’un burò;
Da-o desgûsto ghe vigne un-na collica,
Ch’o doveiva pensâ pe' a buccolica,
Che a cocagna a l’ea presto finîa,
O giastemma, o s’arranca a sciscîa,
E pensando de nêutte, e de giorno,
Comm’o poeiva un pö dâse d’attorno,
Pe' impiegâ quello poco contante,
O decise de fâ o negoziante;
O l’accatta, no so in te che fèa,
De vedrammi un-na bella panèa,
E contento de questo so accatto
O raxon-na così comme un matto:
Se mi vendo sti veddri pe-o doggio,
De segûo o capitale raddoggio,
Me l’impiego in t’un atro negozio,
Vendo, guagno, no staggo ciù all’ozio,
Torna accatto, raddoggio vendendo,
Sempre amûggio, pochetti ne spendo;
Alloa lascio de fâ ciù o vedrâ,
Çerco incangio fortun-na pe-o mâ,
Un-na nave m’accatto, e poi zitto
D’arescoso me a porto in Egitto,
Là me l’impo do bello, e do bon,
Torno.... ä vendo.... ne fasso un mion,
A sto moddo divento un mercante
Di ciù ricchi de tutto o Levante;