Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/78

Da Wikivivàgna

Anzi o gh’andava apprêuvo a scorratâle,
A sciaccâle co-i pé, a martirizâle,
Pë primme o se sciallava d’ammassâ
Quelle, che s’affannavan de sarvâ
Ancon qualche provvista, un pö de gran,
Un’äa de mosca, un freguggin de pan;

Un-na de queste , un pö meno spujosa,
A se fermò, e a ghe disse coraggiosa:
Bestiassa raxonâ, dimme un pittin
Per cose ti n’ammassi, e ti desfæ
E nostre caze, e i nostri magazin?
Dimme cose te femmo?
Che breiga mai te demmo?
Cose ti guagni, e che gusto ti g’hæ
De fâne a tutte o boja, e l'assassin[1]?

No guagno ninte, o ghe rispose allöa,
Ma o fasso per demöa,
Me ghe cincio, o l’è o mæ divertimento,
E meschin-na! o te a sciacca lì a-o momento.

Poæ de famiggia, ammiæ d’invigilâ
Che i vostri figgi, quando son piccin,
No se divertan de scorrî, e ammassâ
E bestie per demöa , manco i moscin,
Dunque crescian c’un coêu da maxellâ,
E a tutte e cose vorrian vedde a fin,
Quanti exempj vedemmo tutti i giorni
De questi bruxaboschi, e perdigiorni!

  1. assascin