Pagina:Eneide 1895.djvu/80

Da Wikivivàgna

72
E ö ghe dixe: le* l’oa de fâ partenza
Ciancianin, senza fâ de ramadan;
Dî sta cosa ai compagni in confidenza
E seggiæ tûtti pronti a f[otte] ö can,
Fasso assegno in sce a vostra intelligenza
Pe fâ e cose con gaibo e sottoman;
Mi parliô coa Reginna e ciancianin
Ghe ö ciantiô, con riguardo, in to stoppin.

73
Dîto e fæto, i compagni in t’ûn momento
Se disponnan a fâ cose ö g’ha dîto,
Provvedendo all’imbarco e all’armamento
A fâ bœûli, fangotti e a lasciâ ö scîto;
Ma sci balle, Didon ch’ea ûn sacramento
Da no pueighelo infiâ coscì pe drîto,
Benche a fesse l’indian, che a fesse a morta
Pe istinto de tûtto a s’ea za accorta;

74
E zà ö Cæto ö ghe sciûscia e ö te ghe conta
Che le* dæto za ö sevo ai bastimenti,
E che a squaddra Troianna a l’ea za pronta
A tiâ sciû l’ancôa* pe da e veie ai venti,
E cosci lë a se spaxima, a se monta
E te gh’intra in to chœû mille accidenti,
Tanto, che a sciorte imbestialîa dâ raggia
Traversando a Çittæ, pe andâ in sce a spiaggia.