Pagina:Eneide 1895.djvu/169

Da Wikivivàgna

177
Aoa ammichite là quello boenetto
Che in sce ûn bacco, cö brasso ö sta appoggioû!
Ebben quello ö le* ö primmo, anzi ö cadetto
Che in to Lazio da ti ö sâ generoû,
E che mollo de gambe e za buscetto
Ti aviæ insemme a Lavinia immanegoû,
In to mette a profitto a son de suô
Quella, dîta coscî, botta dö Lô.

178
Lë fœûa di boschi pilottoû dâ moæ,
Misso ai Asili ed allevoû con cûa
Ö sâ ö Re d'Alba e in conseguenza ö poæ
D'ûnn-a scciatta de Re de so fattûa;
Scilidoi comme lë saan nominæ
I rampolli da to progenitûa
Che sciortii da-o to sangue, avian comando
In sce popoli e re pe chi sa quando.

179
Quello ö l'e ö Bûlla che ghe ven derë
Da prosapia de Troia, insigne onö,
E quell'âtro ö le* ö Zobbo e dietro a lë
Ecco l'ombra e ö profî de Numitô,
E ghe ven Silvio Enea proprio ao panë
Che ö rinnœûva ö to nomme e ö fâ do fô
E non meno de ti, ö sâ forte e bon
Se ghe riesce a ëse Re da so Nazion.