Pagina:Eneide 1895.djvu/153

Da Wikivivàgna

129
Cao scignor, a Scibilla a ghe risponde,
N'ë permisso a nisciûn, scie grammo o bon
De poei vedde o savei, cose s'asconde,
Cose buggie ao de la de sto porton.
Ma però mi conoscio e comme e donde
Ven sto pö de remescio e confûxion...
Perchè Ecate a m'ha dîto cose gh'ea
Mettendome in to bosco a fâ a portea.

130
Chi ghe sta Radamanto in Tribunale
Che ö l'examina, ö peisa, ö çerne e prûxe,
E mettendo a prûa adosso a ogni mortale
Ö ghe regola ö conto, ö taggia, ö cuxe;
Ne ghe* c[oggi]a, demôa, peccoû veniale
Che ö no descrœûve, che ö no mette in lûxe.
Letta a sentenza e pronûnziâ a condann-
Ghe* li pronta a eseguîla a scia Pasciann-a.

131
Che tegnindo in te moen[1], pronta a scurriâ
In te l'âtra de bisce ûn rûmescello,
 l'incroxia, â l'intressa, â fa regiâ
Fando a tûtte doe brasse ö mulinello,
E sbraggiando e piccando a tûtt'andâ
A l'invita a l'asciamma a fâ ö bordello
E a daghe man, pe amministrâ i tormenti
Diai, malanni, contaggi e sacramenti.

  1. in ta man